Wies Merge / Playground-SPL / 2008

Pierre Oitmann
(stichting ter ‘promotie’ van de Limburgse Popmuziek…..)

De boodschap die Ton Engels geeft middels de eerste single van zijn huidige album is klip en klaar: 'Kal Toch Plat'. Niet dat 'Wies Merge' het eerste dialectavontuur is van Engels. Integendeel, hij bracht reeds eerder drie albums uit in het Limburgs (te weten: 'Plat' in 1995, 'Wermer As Vandaag' in 2000 en 'Welkom Biej De Minse' in 2004). Maar, zoals veel dialectacts die geen uitgesproken hoempapaplaatjes maken, leent ook meneer Engels een aantal maal zonder schroom van internationale grootheden. En niet de minsten: Bob Dylan ('Don't Think Twice, It's Alright'), Randy Newman ('Lonely At The Top') en tot tweemaal toe vertaalt Engels een nummer van Tom Waits ('Picture In A Frame' en 'Johnsburg Illinois'). Het boekje in het fraai vormgegeven hoesje bevat de teksten in algemeen Nederlands. Dus ook buiten de provinciegrens kan men de teksten van Ton Engels begrijpen, zo redeneert de zanger zelf. Er zijn, ruwweg, twee terugkomende tekstuele thema's te onderscheiden op 'Wies Merge'. De eerste is het sentiment naar vroegere tijden. Gelukkig doet Engels dat zonder teveel overbodige melancholie. Daarnaast neemt Engels de luisteraar mee naar zijn thuisoord - een geromantiseerd plaatsje in 'de provincie', zo blijkt, waar hij woont met zijn kinderen. De singer/songwriter-muziek van Ton Engels is heel gangbaar en biedt, zoals het bij deze muziek hoort, voldoende ruimte om de teksten goed tot hun recht te laten komen. Helaas laat hij het op het tekstuele vlak echter vaak afweten, door te kiezen voor clichématige thema's zonder écht nieuwe inzichten te bieden. Wat dat betreft zou hij een voorbeeld kunnen nemen aan Gé Reinders en Jack Poels, die hierin doorgaans erg kundig zijn. Op sommige momenten mag het wat poëtischer, op andere momenten juist wat concreter of scherper. Maar het is wel een lekker plaatje om op de achtergrond aan te hebben staan... (Pierre Oitmann)