CD Presentatie / BosUil Weert / 2013

Mister Inglish eerste CD ‘Short Stories’:
Verandering van recept doet eten…
Ton Engels alter ego Mister Inglish presenteert eerste cd:
verandering van recept doet eten.
Muziekcentrum De Bosuil op 15-11-2013.
Review door Frank Hurkmans met foto’s van Hen Metsemakers.

De regionaal wereldberoemde Ton Engels heeft altijd muziek gecomponeerd die bij tijd en wijle contrasterend en enigszins uitersten kent. Enerzijds een doorgewinterde troubadour die met zijn in dialect gezongen liedjes oud en jong weet te vermaken. Anderzijds is deze gepassioneerde rocker bekend bij de ‘echte’ muziekliefhebbers door zijn muzikale uitspattingen met het vermaarde Blowbeat. Daar waar Engels zijn muziek normaal met band en al live opneemt is voor zijn kersverse CD een ander recept gevolgd. De eerste Mister InglishCD met de typerende naam ‘Short Stories’ is opgebouwd rondom songteksten die Engels door de jaren heeft geschreven en heeft laten groeien. De teksten voor ‘Short Stories’ variëren van 15 jaar terug tot eind van het vorig jaar.
Engels heeft een enorme voorraad aan songs die liggen te ‘rijpen’. Vaak zijn dat teksten, akkoordenschema’s en arrangementen. Soms krijgt hij of zijn medemuzikanten een idee, en dan is het schakelen, zo van; ‘he! Dat zou misschien wel wat zijn voor dit of dat nummer. Zo ontstaan ook recent (vorig jaar)nog nieuwe nummers die ook op Short Stories terecht gaan komen’. (Bron : ‘Mister Inglish spreekt de wereld in het engels toe‘). Vanavond is de live première en presentatie van ‘Short Stories’ aan het publiek dat met een dikke 200 man naar de Bosuil is gekomen. De songs zijn door de muzikanten voor-en na in de studio opgenomen en dit is de eerste keer dat de volledige band in deze samenstelling optreedt. In de middag is er nog gerepeteerd (voor de eerste keer allemaal samen). Mister Inglish bestaat uit het Blowbeat kwartet Arthur Lijten drums, Leendert Haaksma gitaar, Eric Coenen bas en uiteraard founder Ton Engels. Nu dus aangevuld met keyboard wizard Mike Roelofs en twee fris zingende zangeressen, Eva Jane Smeenk en Michele van der Aa.
Rond kwart over negen wordt een tape loop aangezet en dat is tevens de introductie van de CD en Mister Inglish: een lieve vrouwenstem nodigt Mister Inglish uit zijn verhaaltjes te komen vertellen en gaat direct over in ‘Fan Mail’. Eric Coenen zet met zijn typische groovende, swingende en herkenbare speelstijl samen met shuffelende Arthur Lijten een sterk aan Blowbeat denkende basis neer waarin Mike Roelofs op Hammond een extra dimensie aan meegeeft. Opvallend is dat Leendert Haaksma een spiekbriefje heeft liggen. Dat is te begrijpen omdat Haaksma op de CD op slechts enkele nummers te horen is. Overigens is dat aan zijn spel inbreng niet te merken. ‘Fan Mail’ is muzikaal een sterke opener met in de tekst een ode aan al die geweldige muzikanten (o.a. Marvin Gaye, Dusty Springfield, Johnny Cash en John Lennon) die ons ontvallen zijn. Engels, humoristisch als altijd, smeekt deze muzikale voorbeelden weer terug te komen.
Engels introduceert na deze vlammende opener de CD: een verzameling van korte verhalen. ‘Surviving On A Riff’ is een country achtig nummer en gaat over een trombone speler die in een oefenruimte waar Blowbeat vroeger ook oefende heel zijn leven dezelfde rif speelt. In mijn gedachten denk ik aan Luminol van Steven Wilson’s laatste CD. IMGP8977-BorderMakerDat vertelt nl. ook een story over een miskent talent. Just for the record: de CD versie is een juweeltje en kent naast een upright bas, een prachtig strijkersarrangement en dito koortje. Mijn interpretatie van ‘Visit The Spot’ is dat je als mens bij je kern hoort te blijven. Muzikaal erg humoristisch gebracht met Zappa-eske elementen. Plezier en spot stralen van dit nummer af. ‘The B.D.F.B. Song’ staat voor The Buffi Duberman Facebook Song en is geïnspireerd door Buffi Duberman die een online platform heeft om o.a. Nederlandse muzikanten Engels op zijn Engels te leren spreken. Een muzikaal sterk nummer met een opvallende rol voor Mike Roelofs op talk box (Mouthtube voor de ouderen onder ons). De song ‘French Coast’ doet sterk denken aan en is het zusje van ‘Laptop’ van de laatste Blowbeat CD. Een ingetogen nummer dat op de CD nog heerlijker klinkt door de soundscapes die Engels eraan heeft toegevoegd. Muzikaal hoogtepunt van de CD voor mij is ‘Skeletons’ dat als thema heeft dat ieder mens wel iets te verbergen heeft. Voor Engels is dat een zinnenprikkelende foto van Helen Hunt (wie kent haar niet …). Dit nummer ontwikkelt zich op het podium als het platform waarop de bandleden muzikaal laten zien wat ze in hun mars hebben: een dampende Hammond solo, geraffineerde begeleiding door bas, drums en Engels op akoestisch gitaar. Dit nummer geeft ook de ruimte aan Lijten en Coenen te laten zien dat ze kunnen improviseren en soleren met een zeer sterk dienende Roelofs op Hammond. Haaksma krijgt hier ook zijn moment om te laten horen waarom hij tot de topgitaristen in Europa behoort. Wat een beleving, inventiviteit en intuïtie wat die man in zijn solo laat horen! ‘Number’ had eigenlijk ‘The Moment’ behoren te heten volgens Engels. Kostelijk om te zien is dat Haaksma echt moest spieken naar zijn akkoorden. Ook hier geldt weer: de CD versie kent heerlijke strijkers en geeft deze lovesong de emotionele en warme sfeer die de song tot haar recht laat komen. Bluesrocker ‘After The Gold Rush’ gaat over of je meedoet aan de ratrace of lekker op het balkon blijft zitten om mee te kijken. Engelse Engels humor ten top of andersom? De koortjes doen me aan Steely Dan denken…. Oudste song en afsluiter van de CD is ‘The Wild West’ en geschreven toen Lijten 2 weken kon drummen. En dat wordt op een hilarische manier door Lijten ook zo gespeeld. Ook hier doet me de samenzang en arrangementen in de verte denken aan de slimmigheid van Steely Dan met Haaksma op Dobro en Ipad …
Wij hebben genoten van de presentatie ‘Short Stories’; een CD met juweeltjes van songs. Zeker na een paar keer luisteren geeft de CD haar geheimen prijs. Als we kijken naar de band op het podium in De Bosuil: daar zit zo veel potentie, muzikaliteit en geraffineerdheid in die maar voor een deel getoond kon worden omdat het om de CD presentatie ging. Ik hoop dat deze band het georganiseerd krijgt om op tournee te gaan en een volledig concert te spelen. Ik weet zeker dat ze elke poppodium in Nederland plat krijgen.
Mister Inglish:
Ton Engels– Zang, gitaren lead vocals, typical humor and instructions
Leendert Haaksma– Gitaar, dobro
Eric Coenen– Bass
Arthur Lijten– Drums en percussie
Mike Roelofs– Hammond Xk3c, Hohner,
Michèle van de Aa– Backing vocals
Eva Jane Smeenk– Backing vocals

Setlist
At The Fair – Introducing the Mister
Fan Mail
Surviving On A Riff
Visit The Spot
The B.D.F.B. Song
French Coast
Skeleton
The Number
After The Gold Rush (Part 2)
The Wild West